23 Eylül 2009 Çarşamba

- ÖnemLi (DeğiL) - KİNAYE SERVİSİM

Teşekkür Karşısına DikiLir ÖnemLi DeğiL.. ÖyLe ya önemLi değiLdir..
Hani hem - Teşekkür Eden Kişinin- hem de o kişiye söz konusu -Teşekkür Ettiren Davranışın- asLında ucuz bir şey oLduğunu sunar.. Bu o kadar istemsiz bir harekettir ki istemsiz oLduğu için bence bu hareket insanın karşısındakini önemsemediğini ortaya koyar .. Çünkü bu işin bencesi yani BEN ÖnemsediğiM KişiLer için Ufak da oLsa karşıLığında Teşekkür aLdığım bir şeyin önemLi oLduğunu düşünürüm ve söyLerim.. ve önemLi şeyLeri önemLi kişiLer için yaparım.. BiriLeri için bi adım dahi atıyorsam önemsiyorum'dur onLarı.. Ve önemLi değiL diyorsam kesinLikLe önemsizsindir gözümde.. Bu senin için ne kadar önemLi biLemem zaten bana ne !..

3 Eylül 2009 Perşembe

- HiçBişeyDeğiLimBen- KİNAYE SERVİSİM

Bugün hiçbişey oLmadığımı anLadım.. AnLayacak bişey yok azcık akLım kaLmış onunLa da mantık yürüttüm.. Bence bi mantık.. Benim diLimden sadece ben anLıyorum sanırım.. ve bana bağLı yaLnızLık takıntımı sadece ben diLLendirebiLiyorum, ben anLayabiLiyorum.. Yani becereksizLiğime de ben üzüLüyorum,ben güLüyorum, ben düzeLtmeye çaLışıyorum yine ben düzeLtemiyorum.. kendime yaLan söyLüyorum sonra bunu biLe beceremeden kendime inanmıyorum.. yine saçmaLadım ve anLamadı kimse bunu.. evet evet ben 'hiçkimse' için 'hiçbirşey' ifade edemiyorum sanırım..
'hiçkimse' için 'hiçbişey' değiLim..
ben sadece 'kendim' için 'herşeyim'..

1 Eylül 2009 Salı

- Hissettim.. derinden hem de .. - KİNAYE SERVİSİM

Bir nefes çektim.. Deniz kenarında bir esinti sarıLdığında bana.. Orda tam yanımdaydı; hatta omuzLadındaydı başım ve çektiğim nefesime katık oLmuştu kokusu.. Girdi damarLarıma; hisettim.. derinden hissettim hem de.. Esefimi hissettim sonra.. derinden hisettim hem de.. YoLcuLuğumuz hep kapı önüne varmadan biterdi.. birLikte oLan yoLcuLuğumuz.. ama hiç bitmezdi hep sürerdi muhabettimiz.. ama hiç bitmezdi; güzeLdi hem de.. Severdim.. hem de ne çok.. Severim.. HaLa.. hem de çok.. Esefim daha önce onu neden buLamayışımdandı.. Acım bundandı.. Sonra YıLdız gibi eLimden kayışını hissettiğimde esefim daha bastırdı.. Kaydı gitti.. yine hissettim.. esefimi.. derinden, hem de en içten.. Yeniden gördüğümde o tanıdık bir yabancıydı.. Yan yana geLdiğim her anda esefim içimi yırtardı.. derinden hem de.. Yırtar ki ne yırtar!.. Bu güzide sevda abidesiyLe daha önceden karşıLaşamayıp onu ordan aLamayışım; şu anki imkansızLığım, diLsizLiğim, burukLuğum, yarım kaLmışLığım, vaveyLam, meLaLim.. hepsi birbirine girmiş vazyette zuhur eder zihnimde, kaLbimde, her yerimde.. ama şikayetsizLiğim vuku buLur gözLerimde.. hissederim varLığını.. yaLan oLsaydı hissedebiLir miydim ki ne önce ne şimdi ne de sonra.. Hissedemezdim tabiki.. hep sevdamın aynı heyecanını taşıyorum.. ve hep aynı acı, esef içimden geçiyor,yırtarak,çok kanatarak.. düşünüyorum acıyLa hep daha önce neden oLmadığını..
ve gerçekten oLduğu zamanı hissediyorum.. derinden hem de..