- GeL Sana Bir Çay IsmarLayayım - KİNAYE SERVİSİM

- AL ordan bir çay daha!..
- içerken LafLarız işte..
Bu çayın hiç şeker hakkı yok!.. Çay gibi oLsun..
- mm!.. Doğrusu eğrisi yok bu araLar yaşamın.. ÖyLe yaşıyoruz sanki..
Gayemizi de unutmuş muyuz nedir? Bu durumun benim için de geçerLiLik kazanmasından korkuyorum.. Korktuğum da hep başıma geLir biLirsin..
-DostLarınLa aran nasıL?
-HakLısın bu araLar insanLarLa konuşuLmuyor.. YoruLuyoruz ama dinLenecek hiç dost yanı yok gibi!.. Herkes konuşuyor.. Kimse kimseyi duymuyor.. Kimse konuşmaya doymuyor.. Bu doyumsuzLuk Laf-ı güzafLardan oLsa gerek.. DoLu değiL ki kimsenin sözü doyurSun hem kendini hem beni..
Hep Laf-ı güzafLarı kuLLanıyoruz ; söz kesiyoruz hep..
-Kaçıncı eğriyi yine karman çorman çizdim doğruLarımLa yanLışLarımın ekseninde biLmiyorum ama ben de bunu yapmak istememiştim.. Ne de oLsa yazıyoruz; okumaya bir payımız var.. Uykudan yoksun uyanıkLığımın da payı oLsa gerek patavatsızLığımda..
-Tamam onu geçtim zaten.. AnLamasam kırıLırdım.. SebepLeri kovaLar düşüncem; sebepLerden yoruLsa da bünyem; buLduğuna sarıLır tavrım..
-Çayını bitirdin mi? Aaa.. Bitmek üzre.. Ben de fon dip etmiştim, yandı ağzım.. O sebeptendir ki yanık LafLarım..