Kemanın nesine dokunup ruhumu okşadığını biLemem. Hiç biLemedim. Hiç biLemiycem, biLmiycem. BiLmekLe yada merakLa uğraşmıyorum onu dinLerken.. içime akıyo müziği, o kemanın nota teLLerini kaLdırmış nasıL bir şey koymuşsa oraya dokunduğunda insanın göz yaşını taa derinden çekiyor taa yanakLarından yürütüyor taaa gıdığına kadar bu damLaLara birbirini kovaLatıyor. Onun dokunduğu teLLer sanki içimde bi yerde kıvranan beni ortaya çıkarıyor.. Merak ediyorum acaba bunu yaparken kasıtLı mı yapıyor, yoksa kendisi dahi biLmiyor mu?
BiLmiyor oLDuğunu düşünüyorum. Çünkü o içinden geLdiği gibi yapıyor. kendisi biLe müdahaLe etmiyordur buna beLki.. O sesLeri kuLağımıza yoLLayana kadar ne teLe ne de kendine hakim oLuyor; acıyı hissettire hissettire kaLbime vura vura geLiyor, kuLağımdan bütün oLarak giriyor, kaLbimin en ücra yerLerine erişiyor ufak bir gezinti iLe tekrar çıkıyor.. Kemanın notaLarıyLa şiir yazıyor, en ince kafiyeLeri yapıyor, en biLinmedik cümLeLeri kuruyor en biLinmesi gereken duyguLarı eksiksiz çıkartıyor bu cümLeLerLe.. Kemanın hükümdarıdır; O bir Duayen, Benim tavsiyem, bırakamıyor dinLeyen..
TeşekkürLer... - PayLaşım Servisim -'den
31 Ağustos 2009 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
kemanı ağlatan adam...saatlerce bıkmadan dinleyebileyeceğim müzisyenlerden...
YanıtlaSilgüzel tavsiye bilmeyenler için, teşekkürler...
Bence de yok ondan bi tane daha..
YanıtlaSil